İnsanlığın başlangıcından itibaren etrafımız anlamlandırmaya çalışıyoruz. Her bir ifade kendi içinde anlam taşır. Anlam tek bir şekilde ifade edilmemektedir. Bir problemin birden fazla çözümü oluşu gibi anlamın da birden fazla ifadesi vardır. Bizler doğaya baktığımızda görünenin ardındaki anlamın, matematiğin, fiziğin farkında değilizdir. Bilgimiz ifadeler ile sınırlıdır. Bir ağacın dallanıp budaklanmasındaki ifadeyi görüyoruz, fakat ağaçların neden kar taneleri şeklinde olmadığını bilmiyoruz. Diğer seçenekler hakkında varsayımda bulunamıyoruz. Bu özelliği kazanabilmek için benzerliklerden yola çıkarak anlama varabiliriz. Doğanın benzerlikleri, atomik ölçekten başlıyor. Çiçeklerin ve moleküllerin “anlam”ına yolculuğa madde yapısını inceleyerek  başlıyoruz. İlk durak: Maddenin Yapı Modeli Uçaktan aşağıya baktığınızda birçok insan, ev, ağaç görürsünüz. Ancak bunların içeriğini görmezsiniz. Gördüğünüz insanların kim olduğu önem…

İnsanlar eski zamanlardan beri etrafında olan bitenleri anlamak istemiş ve merak etmiştir. Yeni ve karmaşık şeylerin beyinde belirsizlik hissine neden olmasıyla bu belirsizlikten kurtulmak için merak duygumuz oluşmaktadır. Evren hakkındaki bilgi yetersizliğimiz evrene karşı belirsiz bir tutumda olmamızı sağlar. Gördüğümüz şeyler hakkında kesin bilgiye sahip olmak, belirsizlikten kurtulmak için evrenin içindekileri algılayış biçimimizi yükseltmeye sorular aracılığıyla ulaşmaya çalışıyoruz. Evreni anlamayı 2 ayrı çerçevede düşünebiliriz; Evrenin içindekiler ve evrenin iskeleti. Kuarklar ve daha derinine indiğimizde sicimlerin oluş biçimleri evrenin geometrisine bağlı olarak gelişmişlerdir ya da evrenin geometrisi içindekilerin yapısı nedeniyle bu haldedir de diyebiliriz. Evrenin Geometrisi yazı serisinde, sicim teorisi ve M-teorisi sonucu bulunan uzayzaman boyutsal yapısı ve cisimlerin farklı boyutlardaki…